ΛΕΜΟΥΡΙΑ-Η ΧΑΜΕΝΗ ΗΠΕΙΡΟΣ

Η θρυλική Λεμουρία, η χαμένη Ήπειρος του Ινδικού ωκεανού που πιστεύεται ότι δεν είναι άλλη από τον Κήπο της Εδέμ αλλά και ο λίκνος του ανθρώπινου γένους.Η θεωρία της ύπαρξης της Λεμουρίας ξεκίνησε κατά της αρχές του 19ου αιώνα, όταν επιστήμονες μελετούσαν την Δαρβινική θεωρία εξέλιξης. Τότε παρουσιάστηκε η θεωρία ότι υπήρχε μια φυσική «γέφυρα» που συνέδεε το αρχιπέλαγος Μαλάι με την νότια Ασία και την Μαδαγασκάρη, δηλαδή ότι υπήρχε σύνδεση μεταξύ Ινδίας και Νότιας Αφρικής αλλά και Ινδίας με το αρχιπέλαγος Μαλάι, δηλαδή την... Λεμουρία.Οι αποκρυφιστές όρισαν την χαμένη Ήπειρο ως το πνευματικό και πολιτιστικό κέντρο της αρχαιότερης ιστορίας της Ανθρωπότητας. Η Μαντάμ Ελένα Μπλαβάσκυ -η οποία υπήρξε και η πρώτη που κίνησε εκτενέστερα το ενδιαφέρον των μελετητών για την Λεμουρία- πίστευε ότι η θρυλική αυτή Ήπειρος κατοικήθηκε από την 3η Ριζική Φυλή της ανθρωπότητας και την περιγράφει (την Φυλή) ως πανύψηλους, μελαμψούς ερμαφρόδιτους με 4 χέρια και μερικοί διέθεταν ένα 3ο μάτι στο πίσω μέρος του κεφαλιού τους. Συνεχίζει την περιγραφή αναφέροντας ότι είχαν περίεργα πόδια με κλείδωσεις που τους επέτρεπαν να περπατούν εξίσου καλά είτε προς τα μπροστά είτε προς τα πίσω. Τα μάτια τους βρίσκονταν σε μεγάλη απόσταση μεταξύ τους κι έτσι μπορούσαν να βλέπουν και πλάγια. Η περιγραφή της Μπλαβάσκυ ολοκληρώνεται με την αναφορά στις εκπληκτικές τους ψυχικές και τηλεπαθητικές ικανότητες. Με αυτήν την περιγραφή συμφωνεί ο Ρούντολφ Στέινερ και προσθέτει ότι αρχικά δεν είχαν μνήμη καθώς επίσης ότι η επιθυμία τους ήταν να αναπτύξουν την θέληση, την διαίσθηση και την φαντασία τους ώστε να μπορούν να εξουσιάζουν τις δυνάμεις της Φύσης.Συνεχίζοντας με βάση την θεωρία της Μπλαβάσκυ, οι Λεμουριανοί μετά την καταστροφή της Ηπείρου τους, μετανάστευσαν στην Ατλαντίδα κι εκεί εξελίχθηκαν στην 4η Ριζική Φυλή της ανθρωπότητας. Μετά την καταστροφή και της Ατλαντίδας, μετανάσταυσαν πάλι, αυτή τη φορά όμως όχι ενωμένοι, αλλά διασκορπίστηκαν σε όλη την υδρόγειο και εξελίχθηκαν στην 5η Ριζική Φυλή. Κατά την Μπλαβάσκυ, οι Ριζικές Φυλές είναι 7 και κατά τους νεότερους Θεοσοφιστές (κυρίως τον Σκότ-Έλλιοτ) οι Λεμουριανοί ξεκίνησαν από ωοτόκοι, εξελίχθηκαν με διασταυρώσεις με ζώα -εξ’ ου και οι σημερινοί χιμπατζήδες- και μετά από αρκετές μεταλλάξεις φτάνουμε στον σημερινό άνθρωπο.Η Ήπειρος της Λεμουρίας λέγεται ότι εκτεινόταν σε σχεδόν ολόκληρο το Νότιο ημισφαίριο. Μετά την καταστροφή της, πιθανότατα από έκρηξη ηφαιστίου, το μεγαλύτερο κομμάτι γης βυθίστηκε ενώ άλλα κομμάτια παρέμειναν και είναι η σημερινή Μαδαγασκάρη, Αυστραλία και Νησί του Πάσχα. Η θρυλική Λεμουρία δεν κίνησε ποτέ το ενδιαφέρον των ερευνητών τόσο πολύ όσο η Ατλαντίδα, ίσως λόγω των εξοφρενικών περιγραφών της Μαντάμ Μπλαβάσκυ σε συνδυασμό με την παντελή έλλειψη έστω και ελάχιστων άλλων πηγών πληροφοριών, πόσο μάλλον αποδείξεων ύπαρξής της, σε αντίθεση με την Ατλαντίδα που συναντάμε αρκετές αναφορές ανά τους αιώνες. Αλλά τα υποτιθέμενα «υπολείμματά» της Λεμουρίας (κυρίως το Νησί του Πάσχα) προκαλούν τον κάθε ερευνητή μέχρι σήμερα.

Καθώς οι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι έχουν αναφέρει την ύπαρξη της ηπείρου του Ειρηνικού Ωκεανού, έχει ενδιαφέρον για μας τους Έλληνες να δούμε πώς το αλφάβητό μας περιγράφει το έπος της καταστροφής της Μου. Για τον Churchward, το ελληνικό αλφάβητο αποτελεί ένα μνημείο προς τιμήν εκείνων των μακρινών προγόνων, που έχασαν τη ζωή τους στην βύθιση της Λεμουρίας. Η γλώσσα της περιγραφής είναι στη διάλεκτο Κάρα-Μάγια και θα δώσω πέρα από ένα σύντομο παράδειγμα της αντιστοιχίας των λέξεων, την ελεύθερη απόδοση, πάντα κατά τα γραπτά του συγγραφέα.

ΕΛΛ. ΑΛΦΑΒΗΤΟ ΚΑΡΑ-ΜΑΓΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΑΠΟΔΟΣΗ
'Αλφα αλ πα - χα Σπάζουν με δύναμη τα νερά
Βήτα μπε τα απλώνονται πάνω από τις πεδιάδες
Γάμα καμ μα σκεπάζουν τη γη
Δέλτα τελ τα σε χαμηλούς τόπους. Όπου
Έψιλον επ ζιλ-ον- ομ υπάρχουν εμπόδια, σχηματίζονται όχθεςκαι ανεμοστρόβιλοι.
Ζήτα ζε τα Δέρνουν τη γη
Ήτα ετ χα με νερό.
Θήτα θεθεχα χα Τα νερά απλώνονται
Ιώτα ιο τα σε καθετί που έχει ζωή και κινείται
Κάπα κα παα Τίποτα δεν μπορεί να τα εμποδίσει πια
Λάμδα λαμ-μπα-τα και η ήπειρος της
Μι μου Μου βυθίζεται.
Νι νι Μόνο κορυφές
Ξι ξι εμφανίζονται πάνω από τα νερά.
Όμικρον ομ- ικ- λε- ον Ανεμοστρόβιλοι φυσούν παντού
Πι πι και σιγά-σιγά
Ρο ια χο μέχρι που φυσά
Σίγμα ζι- ικ-λε- ον κρύος αέρας. Εκεί
Ταυ ταου που πριν υπήρχαν κοιλάδες,
Ύψιλον ου- πα- ζι- λε- ον τώρα υπάρχει άβυσσος, κρύα βάθηκυκλικοί τόποι
Φι πε- χι που περιέχουν λάσπη.
Χι χι Ένα στόμα
Ψι ψι ανοίγει, ατμοί
Ωμέγα ο μεκ κα ξεχύνονται και ηφαιστειακά ιζήματα.

Ένα μόνο παράδειγμα θα δώσω για τις έννοιες όπως τις καταγράφει από τις μελέτες του στις τοπικές διαλέκτους ο συγκεκριμένος συγγραφέας, κι είναι το γράμμα άλφα, όπου Αλ= βαρύ, πάα=σπάζω, χα= νερό.Το συγγραφέας, μέσα στο βιβλίο του παραθέτει και το ελληνικό αλφάβητο με ιερατικούς χαρακτήρες της Μου. Μάλιστα έχει γραφεί να διαβάζεται από αριστερά προς τα δεξιά, σε οριζόντιες γραμμές.